En çok yalnız kaldığımızda ortaya çıkar buhran zamanları.
İşsizliğiniz, yüzsüzlüğünüz, parasızlığınız.
En acısı işsiz kalmaktır ki, işe yaramaz biri, hayata yük, insanlara zul gibi hissedersiniz kendinizi.
Ağlamaklı bir ruh haliyle hesaplaşırsınız kendinizle.
Hep suçlusunuzdur; suçsuzluğunuz bile suç olur.
Acımasızca diğerleri tarafından eleştirilir, yargılanırsınız.
İşte o zaman, savunmasız yanınızdan vurmuştur yalnızlık.
Sizi insanlar tam bir terör edasıyla katletmeye başlarlar.
Kaçış yollarınız tıkanır, kör bir pusuya düşürülürsünüz.
En can bildikleriniz bile sırtını dönerler; kendi dört duvarlarında, ellerindekiyle mutlu olmanın keyfini sürerler.
Siz tam da o vakit geceye ruhunuzu teslim ediyorsunuzdur.
HAYATIN ACIMASIZLIĞI İNSANLARIN ACIMASIZLIĞI İLE DOĞRU ORANTILIDIR...şiiradamı
Ağlamaklı bir ruh haliyle hesaplaşırsınız kendinizle.
Hep suçlusunuzdur; suçsuzluğunuz bile suç olur.
Acımasızca diğerleri tarafından eleştirilir, yargılanırsınız.
İşte o zaman, savunmasız yanınızdan vurmuştur yalnızlık.
Sizi insanlar tam bir terör edasıyla katletmeye başlarlar.
Kaçış yollarınız tıkanır, kör bir pusuya düşürülürsünüz.
En can bildikleriniz bile sırtını dönerler; kendi dört duvarlarında, ellerindekiyle mutlu olmanın keyfini sürerler.
Siz tam da o vakit geceye ruhunuzu teslim ediyorsunuzdur.
HAYATIN ACIMASIZLIĞI İNSANLARIN ACIMASIZLIĞI İLE DOĞRU ORANTILIDIR...şiiradamı
1 yorum:
70 gündür işsizim yazdıklarınız sanki beni anlatıyor. Ben de şiir yazıyorum. Bana çok ilginç ve ilgi çekici geldi. Derdime derman cümleleriniz için çok teşekkürler. Önder Karaçay
Yorum Gönder