adam kadın...((şiiradamı))

adam kadına dedi ki;
izin ver gözlerinde kaybolayım
kadın göz kapaklarını kapadı
adam gözkapaklarına kapıldı
kadın daha sıkı kapattı
adam can verdi, kadın orda kaldı.
*
Adam haykırdı,
Her baharın sonu için
Hazanları vurdu gözünden
Kadın ağladı
Sarıya vurgun sevdalardan
Can damarına saplandı kurşun...
*
Kadın ürktü adamdan,
Vefasızlık parmağında yüzüktü.
Ruhunu gizledi kadın
Adam tahmininden küçüktü..
*
Adam şiirleri çizdi kollarına,
Her çizikten acıları akıyordu.
Kadın çıktı birden ortaya,
Adam acıların dindiğini sandı,
Ama, kadın yaralarına tuz basıyordu...
*
Adam uyudu;
Göz kapaklarının ardına
Çizilmiş gökyüzüne varmak istiyordu.
Uyku ihanet etti,
Gözleri ihanet etti,
Adam siyahın gizeminde kaybolur...
*
Adam boyadı
Bütün gökyüzünü maviye
Umudun rengiydi heryer.
Kadın, tan yeri olacaktı,
Onunla kol kola yürüyecekti
Mavinin ana kucağına.
Adam güne takıldı,
Kadın gecede kayboldu...
*
Adam kustu;
Cılkı çıkmış ilişkilerde
Ruhu bulanmıştı.
Kadın aldırmadı,
Sanki bağışıklık kazanmıştı...
*
Kadın, adamın hikayesinin kahramanı oldu
Kalem adamın ellerine yapıştı,
Kadın, derin labirentlere düştü.
Hikaye çıkmazına sürükledi herkesi
Adam düştü kurduğu cümlelerden,
Kadın firarda hayatın bilinmezinden...
*
Adam, cebinde topladığı
Yıldızları döktü kadının yoluna.
Kadın, çiğneyip geçti hepsini,
Birisi hariç. O, ayağına battı kadının
Çünkü, içinde kalbi saklıydı adamın...
şiiradamı