trenler vardı oysa iç dünyamıza yol alan
kaçırdığımız istasyonlarda molalayan
bir düş boyu uzağındaydık birbirimizin
kendi yazarını arayan hikayelerimizin
kışlık kıran fırtınalar geçirdik
tren camında unutulmuş çocukluğumuzda
renkli özlemlerden yapılmıştı kolyelerimiz
kuşlara inat uçmaya zorlardık kendimizi
anlaşılmak gibi bir derdimiz olmazdı
hep döndüğümüz unutulmuş çocukluklarımızda
kaç ülke geçerdik hasada durmuş hazanlarda
karma karışık karabasanları dağıtırdık
bir kahraman edasıyla sabahlara çıkardık
iç dünyamızın kara trenlerinde seyr-ü seferimiz
kendimizden mütevellid naif düşlerimiz...şiiradam
0 yorum:
Yorum Gönder