Hepsi birer rüyaydı
Kimisi eşsiz bahardı
Kimisi el değmemiş fırtınaydı.
Gül olup açtım kimisinde
Kimisinde devrilen bir dağdım.
Sürülmemiş tarlaların çoraklığı gibi
verimsizliğine vurulduklarım oldu.
Buğulu bir kadeh şarap misali
Sarhoşluğunda kendimi bıraktıklarım.
Kadınlarım vardı
Herbiri sanki birer güneşti
Aydınlıklarını karanlığıma saçtıkları
Aciz bedenimin ışık şelalelerinde yıkandı.
Bilinmedik kelimelerde anlattım
Varlıklarında cenneti yaşadım.
Kadınlarım vardı
Hepsi kaf dağında melekti.
Masallarıyla büyüdüm bir zaman
Hikayelerime aldım en şuh halleriyle
Anason kokusunda saçlarını yıkarlardı
Dudaklarında ab-ı hayat taşırlardı
Sürgün bir hayatı mesken kıldılar
Uğrumda hiç ağlamadılar
Yasımı tutup, ufukları parçalamadılar.
Kadınlarım vardı
Hepsi ayrı birer rüyaydılar...şiiradamı
0 yorum:
Yorum Gönder