ÇALINAN MUTLULUK

boşalttığım kaçıncı bira bilmiyorum
yalnızım sanıyordum meğerse değilmişim
etrafımda sayısız boş şişe ve ben
gecenin hazin yolculuğundan çıkmışız, mahmuruz.
Bir kahve olsa diyoruz boşluklarımızla
onlar gibi benim de içim bomboş sanki
gözlerim yanıyor, dilim pörsümüş bir et parçası
darmadağın saçlarımla aynalar bile ürkmekte
dağınık yataktan ayaklarım yere değiyor
sigaram dudaklarımla ateşli öpüşlerde
bir derin nefes alıyorum, dumanda boğuluyorum
pencereden görünen manzara iğrenç
ne bu her yerde mutlu insanlar dolaşıyor
belediyeler de işini yapmıyor artık
yasallaşmış mutsuzluğa rahmen mutluluk
asın o suratları bulduğunuz boş meydanlara
giydiğiniz tek pardesünüz yalnızlığınız olsun.

insanlık bensem, ben mutsuzsam varlığınızla
sizin mutluluğa hakkınız yok çaldığınız mutluluğumla...şiiradamı